Mountainbiken op Death Road in Bolivia | Voor de adrenaline junkies
Voor een mountainbike-tochtje op Death Road moet je stalen zenuwen hebben. Je mountainbike rolt op hoge snelheid naar beneden en het is aan jou om kuilen, grote, losse stenen en natuurlijk de afgronden te vermijden! Want Death Road is geen verharde weg... En het is niet voor niets dat dit niet zo lang geleden nog de gevaarlijkste weg ter wereld was. Een ongeluk is zo gebeurd. We vertellen je over ons avontuur op Death Road!
- Over Death Road
- Remmen, remmen, remmen
- Het echte werk begint
- Een ongeluk zit in een klein hoekje
- Eindigen in de groene jungle
- Wat je moet weten over het mountainbiken op Death Road
Over Death Road
De officiële naam van deze weg is Yungas Road, maar doordat er van 1995 tot 2004 zoveel mensen zijn omgekomen op deze weg, is de bergweg beter bekend als Death Road. Als ik het me goed herinner, vertelde onze gids dat er in deze periode 4.400 (!) mensen zijn overleden op Death Road. Hoe dat komt? De weg loopt dwars door de bergen, zit vol scherpe, onoverzichtelijke bochten, is smal en ook nog eens onverhard (lees: vol kuilen, grind en losse stenen). Lange tijd was Yungas Road de enige weg tussen La Paz en Coroico. Bussen, vrachtwagens, auto's, al het verkeer tussen deze steden moest gebruik maken van deze weg. En helaas ging dat regelmatig mis...
Gelukkig is er nu een andere weg tussen La Paz en Coroico. Dat betekent dat de weg eigenlijk niet meer gebruikt wordt door doorgaand verkeer. Maar je ziet nog wel tal van mountainbikers die Death Road weleens willen bedwingen. Een dag vol spanning en avontuur! En Death Road ligt ook nog eens in een schitterende, groene omgeving. Toch kun je daar niet teveel naar kijken tijdens het mountainbiken, concentreer je op de weg!
Remmen, remmen, remmen
Vroeg in de ochtend worden we opgehaald door een busje van het tourbureau waarmee we deze activiteit geboekt hebben. We rijden in een uur naar de plek waar we aan ons mountainbike-avontuur gaan beginnen. Maar eerst krijgen we nog een ontbijt en uitgebreide instructies. Verstandig!
Na het aantrekken van alle bescherming en de uitleg van de gids, zijn we er klaar voor. We starten op 4.300 meter boven zeeniveau, dus iedereen in onze groep is nog dik ingepakt tegen de kou. Een beetje beweging zal ons wel opwarmen, denken we. Maar als we eenmaal op weg gaan, blijkt dat we enkel onze vingers hoeven te bewegen. Om te remmen! Het eerste gedeelte is nog wel lekker makkelijk. De weg is geasfalteerd en breed. Zo kunnen we mooi even wennen aan de mountainbikes. We zoeven vliegensvlug naar beneden en gaan lekker hard door de bochten. Dit is super leuk!
Het echte werk begint
We hebben de smaak te pakken en hebben volop plezier. Het is helder weer, de temperatuur wordt steeds aangenamer en het is helemaal niet spannend of eng. Totdat we bij de echte Death Road aankomen. We stoppen nog even voor een snack en wat extra uitleg, maar dan moeten we er toch echt aan geloven. De weg is onverhard en zit vol losse stenen. Vooral de grote losse stenen kunnen je snel uit balans brengen, dus die moeten we zoveel mogelijk vermijden.
Hoewel de weg niet heel steil naar beneden lijkt te lopen, merk je dat je ogen je bedriegen zodra je op je fiets stapt. Als je niet remt, ga je echt super hard! Het is flink hobbelen op je zadel en goed je ogen openhouden. Vooral in de bochten wil je mountainbike nog weleens wat glijden... Met een afgrond naast je is dat toch best spannend! Ohja, wat het extra spannend maakt: sommige delen van de weg moet je aan de linkerkant rijden. Ja, dat is naast de diepe afgrond!
Na een tijdje zitten we er helemaal in en genieten we volop. Je bepaalt zelf hoe hard of hoe zacht je rijdt en daardoor kan iedereen zijn ding doen. We fietsen onder watervallen door, langs prachtige uitzichtpunten en dwars door stroompjes water. We stoppen regelmatig voor een fotootje of wat drinken en snacks. Het enige waar je naar verloop van tijd last van krijgt is je vingers. Doordat je constant aan het remmen bent, verkrampen ze helemaal. Maar dat hebben we wel over voor dit toffe avontuur!
Een ongeluk zit in een klein hoekje
Doordat je je echt moet concentreren op de weg, heb je geen tijd om na te denken over doemscenario's of over alle mensen die op deze weg zijn omgekomen. Later denk je pas: 'Hmm, dit had ook zomaar mis kunnen gaan.' Natuurlijk letten de gidsen goed op ons en tijdens de pauzes vertellen ze over de komende kilometers en waar je op moet letten.
Toch zit een ongeluk echt in een klein hoekje. Een grote steen brengt me midden in de bocht uit balans. Mijn fiets schiet richting de afgrond en van schrik knijp ik hard in allebei mijn remmen. Resultaat: de fiets stopt abrupt en ik vlieg er voorover af. Gelukkig mankeer ik niks!
Ook Ronny is gevallen op Death Road, maar dat was wel een beetje zijn eigen schuld. ;-) De snelheidsduivel. Gelukkig heeft hij alleen een enorme, blauwe plek. We waren met 8 mensen in onze groep (inclusief onszelf) en daarvan zijn 3 mensen gevallen. Zo zie je maar, Death Road is niet voor watjes!
Eindigen in de groene jungle
We eindigen uiteindelijk op een plek die maar zo'n 1.300 meter boven zeeniveau ligt. We hebben dus 3 kilometer afgedaald met onze mountainbikes! Het leuke hiervan is dat je onderweg het landschap enorm ziet veranderen. Van droog & kaal naar vochtig & groen. Op ons eindpunt is het warm en zonnig en het zwembad waar we gebruik van mogen maken is meer dan welkom! Met een grote glimlach en een biertje in ons hand relaxen we op het eindpunt. We hebben de gevaarlijkste weg ter wereld toch maar mooi overleefd. Daar mag wel op geproost worden! :-)
Wat je moet weten over het mountainbiken op Death Road
- Je kunt een dagtour boeken vanuit de Boliviaanse stad La Paz. Er zijn onwijs veel aanbieders, maar ga niet zomaar met de goedkoopste mee. Helemaal zonder gevaar is deze mountainbike-tocht niet, dus zorg ervoor dat je met een tourbureau gaat die zijn fietsen goed onderhoudt, ervaren gidsen heeft en de juiste bescherming biedt. Op Tripadvisor vind je een lijstje van aanbieders en hun reviews. Zo krijg je een goede indruk van de veiligheid per touraanbieder. Wij hebben uiteindelijk op basis van reviews en prijs (500 bolivianos, €62,50) voor Ride On gekozen en zijn hartstikke tevreden over hen!
- De prijs voor een dagje mountainbiken op Death Road is behoorlijk hoog, zeker voor Boliviaanse begrippen. Van goed aangeschreven aanbieders varieert de prijs van 400 tot 849 bolivianos (€50 - €106). Dit is inclusief ontbijt, lunch, gebruik van alle materialen, vervoer in een minivan en de begeleiding van twee gidsen.
- Je start in de kou (4.300 meter boven zeeniveau) en eindigt in de warmte (1.300 meter boven zeeniveau). Kleed je daarom in laagjes, zodat je gedurende de tocht steeds iets uit kunt trekken. Het busje blijft de hele tijd achter de groep rijden, dus daar kun je mooi je spullen in leggen.
- Houd de weersvoorspellingen in de gaten voordat je je tour boekt. De uitzichten langs de weg zijn schitterend, maar op slechte dagen zie je dat niet doordat de bewolking helemaal in de bergen hangt. Enorm zonde! Je hebt natuurlijk nooit garanties (de weersvoorspellingen in Zuid-Amerika zijn niet heel accuraat), maar het geeft je in ieder geval een idee van de beste dag voor de mountainbike-tocht in de periode dat je in La Paz bent.
Voor ons was dit één van de leukste dagen in Bolivia tot nu toe. Dus als je het aandurft: zeker een aanrader in La Paz!