2022: Verhuisd naar Bruno en gewerkt als digital nomad | Ons jaar vol veranderingen

Djura

2022 was ongelooflijk. Een jaar vol verandering, avontuur, nieuwe ervaringen. Wist jij dat er zoveel in een jaar past?! Alles werd anders en een nieuwe manier van leven begon. We verkochten bijna al onze spullen, zegden ons appartement in Breda op, werkten van afstand als digital nomads en ondertussen genoten we van Portugal, Spanje, Scandinavië en nu Mexico. We moeten onszelf nog vaak knijpen om te beseffen dat dit echt is. Wat een droomjaar!

Een terugblik op dit bijzondere jaar mag dan ook niet ontbreken. Bijna niets is hetzelfde gebleven in 2022. We hebben alles op zijn kop gezet om een leven vol vrijheid en avontuur te creëren. Hoe fantastisch is het dat dat gewoon gelukt is. Wij leven ons beste leven en daar proosten we op 31 december op!

Januari & februari - Alleen nog maar wat dozen

In december 2021 maakten we onze plannen wereldkundig, maar wij waren natuurlijk al langer bezig met de voorbereidingen voor ons rondreizende leven. In januari en februari kwamen deze voorbereidingen op hun toppunt. We verkochten onze meubels en andere spullen uit ons huis, waardoor we nog maar met een paar dozen overbleven. Ondertussen startten we al met onze freelance opdrachten én legden we de laatste hand aan Bruno.

Het was een drukke en hectische tijd. Bivakkeren met bijna niks in je eigen huis, je weg vinden in een nieuwe manier van werken, Bruno klaar maken voor Scandinavië. Onze to do lijst leek soms wel eindeloos en ook wij - als koele kikkers - hadden weleens stress door alle drukte. Tegelijkertijd voelde het goed om te ontspullen en al meer zelfstandigheid te hebben in ons werk. We waren echt op weg naar vrijheid!

Toen we de sleutel van ons appartement inleverden op 21 februari, ging dat met een grote lach en een kleine traan. We hebben hier 8 hele fijne jaren gehad en heel veel mooie momenten, maar ook diepe dalen met elkaar beleefd.

Dit was de laatste stap. Nu wordt het echt. Het nieuwe leven gaat beginnen!

Maart - Wonen en werken in Lissabon

We trapten ons digital nomad avontuur af in Portugal. Na een paar dagen de toerist uithangen in Cascais namen we de trein naar Lissabon en maakten we van ons appartementje midden in Alfama ons thuis. Hier zouden we de komende maand leven én werken.

Het was een geweldige maand. Lissabon is zo’n leuke stad en het wonen en werken vanaf deze locatie ging hartstikke soepel. We aten (te?) veel pastel de nata’s, liepen heel vaak de vele trappen op en af in de kleine steegjes van Alfama, keken naar de zonsondergang vanaf ons favoriete uitzichtpunt en ontdekten de leukste tentjes voor een hapje en drankje. Wat wil je nog meer?!

April - Een aaneenschakeling van heel veel

Op 31 maart landden we ‘s avonds laat op Schiphol en daarmee startte een maand van drukte en hectiek. Met veel leuke dingen, maar ook best wel wat ‘moetjes’ en regelwerk. Eén zo’n ‘moetje’ was de controle in het ziekenhuis. Zo’n 12 uur nadat we voet op Nederlandse bodem hadden gezet zat ik al in het Erasmus MC voor mijn periodieke controle en die middag stond de verpleegster voor de deur voor mijn maandelijkse injectie.

Na de ziekenhuisdag haalden we Bruno uit de stalling (yes, leuk!) en konden we een paar nachtjes in ons huisje op wielen slapen, totdat hij naar de garage moest voor een APK en grote beurt. We wilden hem in topconditie hebben voor Scandinavië en hebben hem helemaal laten doorlichten. Ondertussen verhuisden wij naar een vakantiehuisje in Cromvoirt, werkten we veel en bereiden we ons voor op het feest van het jaar: de bruiloft van onze beste maatjes!

Al snel daarna volgde nog een spannende dag: de uitslagen in het ziekenhuis. Gelukkig kregen we goed nieuws en daarmee groen licht om erop uit te gaan. Yes! Inmiddels had Ronny zijn mini-cursus spuiten perfect volbracht, zodat hij de injecties kon gaan zetten in Scandinavië. Topper!

Na een paar nachtjes logeren bij mijn ouders vertrokken we voor een familievakantie naar Spanje. Het was heel gezellig om met zijn allen bij elkaar te zijn en Andalusië trakteerde ons op fantastisch voorjaarsweer. Bofferds die we zijn. :-)

En toen was het ineens nog maar een dikke week tot vertrek. We fixten de allerlaatste Bruno dingetjes, werkten ons to do lijstje helemaal af en ondertussen brachten we nog zoveel mogelijk tijd door met vrienden en familie. Op 30 april waren we er alledrie klaar voor: ons vertrek naar Scandinavië!

Mei t/m september - Vanlife in het adembenemende Scandinavië

We gingen het avontuur tegemoet! Na meer dan 1,5 jaar klussen en ‘proef tripjes’ was het tijd om echt op pad te gaan met onze bus Bruno. De kers op de taart! We waren in de wolken en dat bleven we. Want wat is Scandinavië adembenemend. De bergen, fjorden, bossen, kustlijnen en meren zijn stuk voor stuk schitterend.

Met zo’n landschap kon het niet anders: Scandinavië werd een aaneenschakeling van hoogtepunten. Hiken naar uitzichten waar je mond van openvalt, in je eentje kamperen aan een sereen meer, wakker worden met koffie en de rendieren die langs je bus wandelen, het Noorderlicht… Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het was niet alleen de natuur die deze reis zo geweldig maakte. Bruno had hier een groot aandeel in. Wat is die bus sterk en betrouwbaar. In de 5 maanden dat we samen rond trokken zijn we nog veel meer van hem gaan houden. Het is niet alleen maar metaal voor ons. Het is ons reismaatje. Hij zorgt altijd voor een lach op ons gezicht, hij brengt ons elke keer weer van A naar B, hij is de knapste op de weg. Bruno is onze trots en ons thuis.

Natuurlijk waren er ook minder fijne momenten in Scandinavië. Het weer zat vaak tegen en dat zorgde soms voor frustratie of verveling. Soms misten we sfeer en gezelligheid en de mensen thuis. Maar het gekke is, als we nu we terugdenken aan Scandinavië zijn we die mindere momenten al bijna vergeten. In onze herinneringen is het geluksgevoel dat we hebben ervaren stevig ingebed en we kijken met heel, heel, heel veel liefde terug op deze reis. Scandinavië heeft een plek in ons hart veroverd en wie weet gaan we ooit nog terug. Hier ben je nooit uitgekeken!

Oktober t/m half november - Kroelen, kletsen en gezelligheid

Op 1 oktober - precies 5 maanden na ons vertrek - stonden we weer op de stoep bij onze familie. Wat is het fijn om hen na zo’n tijd weer in de armen te kunnen sluiten en samen tijd door te brengen. Oktober stond dan ook vooral in het teken daarvan. Heel veel samen zijn met familie en vrienden. Lunchen met vriendinnen, motorrijden met je beste maat, uiteten met zusjes en schoonbroers, eindelijk weer eens naar een concert van één van onze favoriete artiesten. Oktober zat vol met leuke afspraken!

Ondertussen liep ons werk gewoon door en lieten we ons gezicht ook maar een keertje op kantoor zien. We verbleven 6 weken in Bruno op een camping, ook al hadden we er al 5 maanden in ons bussie op zitten. Bruno is zó thuis dat we het liefst hier zijn en leven.

Maar 6 weken stil staan, dat is niks voor Bruno. (en ons!) Met Ronny’s verjaardag vonden we een goed excuus voor een tripje in eigen land. Naar Texel! We zijn er heerlijk uitgewaaid en genoten met volle teugen van ons huisje op wielen. Nog even, want inmiddels werden onze reisplannen concreter en wisten we dat we ons fijne huis voor een paar maanden gingen omruilen voor het tropische Midden-Amerika.

Na een goede ziekenhuisuitslag en de laatste voorbereidingen ruimden we Bruno op en zetten we hem half november in de stalling. Met pijn in ons hart. Hoe gek het misschien klinkt, maar wij hadden het lastig bij dit tijdelijke afscheid. Ons gevoel bij Bruno is onlosmakelijk verbonden met geluk, samen zijn en avontuur. Het moment dat we hem na bijna 7 maanden non-stop wonen leeg in de stalling zetten moeten we even slikken, maar hij heeft zijn winterslaap dik verdiend!

Half november tot nu - Backpacken in Mexico

Op 14 november stapten we voor het eerst sinds jaren in een vliegtuig met bestemming buiten Europa. We begonnen onze Midden-Amerika reis in Mexico en genoten van de warmte, een andere cultuur en nieuwe avonturen. We hebben meerdere Maya ruïnes bewonderd, gezwommen in cenotes, een zeiltocht gemaakt over het felblauwe meer van Bacalar, gesnorkeld tussen het koraal, watervallen bezocht en nog veel meer.

De Kerst vierden we in San Cristobal de las Casas. Een authentieke stad in Mexico, hoog in de bergen. Doordat we hier op 2.200 meter boven zeeniveau zitten, werd het een stuk frisser en kregen we last minute toch een beetje dat kerstgevoel. Kerstavond brachten we door in een wijnbar met goede tapas en op Eerste Kerstdag zaten we in een mooi aangekleed restaurant.

Toch kan deze Kerst never nooit niet tippen aan Kerst in Nederland. Het gaat tenslotte allemaal om de warmte van het samen zijn. Dat is iets wat we dit jaar hebben moeten missen, maar dat is wat het is. Je kunt niet álles hebben in het leven. En daar is dan weer niks mis mee. ;-)

Wij beseffen elke dag hoeveel we hebben. Hoe dankbaar we zijn. We hebben het gezellig samen, zien mooie dingen, voelen ons vrij en intens gelukkig. Soms lijkt het nog steeds te mooi om waar te zijn, maar dit is echt. Dit is ons leven nu en we hebben het zelf gecreëerd. Beter dan dit wordt het niet. Dus laten we er maar ongelooflijk hard van genieten. Daar proosten wij op de 31e.

Dankjewel voor het volgen van al onze belevenissen in 2022 en we wensen je vanaf Mexico een onvergetelijk nieuw jaar vol vrijheid, dromen, reizen, liefde en gezondheid!

Lees meer persoonlijke updates

Alles over onze reis door Noorwegen

Onze belevenissen in Mexico

Verder lezen?

Misschien vind je dit ook leuk

Denemarken+2

De eerste 6 weken wonen, werken en reizen in een camper

Ontspullen, veel regelen en starten als digital nomads

Wij gooien ons leven om

Verenigde Staten

Dwars door Amerika: 15 dagen, 11 staten & 3.975 kilometer

Verenigde Staten

De voorbereidingen voor onze reis door de VS, Canada en Alaska

Onze hoogtepunten en uitdagingen in 2023

Even voorstellen

Hi, wij zijn Ronny & Djura

Gek op reizen, vrijheid en onze bus Bruno. Hoe minder vastigheid, hoe beter! Daarom zijn we sinds 2022 fulltime op pad en parttime aan het werk als digital nomads. Een droomleven! Want dromen zijn er om na te jagen, toch?

Leer ons beter kennen