Oostenrijk favoriet: hike in de Wetterstein bergen | Via Gaistal Valley, Rotmoosalm, de Südwandsteig en Wangalm
Een combinatie van groene weilanden, gezellige berghutten, dichte bossen en rauwe rotswanden. Deze hike in de Wetterstein bergen van Tirol heeft het allemaal! Vanuit de lieflijke Gaistal vallei bij Leutasch start een lange, maar afwisselende route die ons langs de indrukwekkende zuidwand van de Wetterstein voert. Onderweg warmen we op in berghutten, worden we verrast door sneeuw én zon en spotten we bergmarmotten. Een dag vol avontuur!
- Hike-info: Gaistal - Rotmoosalm - Südwandsteig - Wangalm
- Geen tijd om in te komen: de start vanuit Gaistal
- Klim naar Rotmoosalm: warm & koud, afzien & genieten
- Bijkomen bij de Rotmoosalm
- Ontzag voor de Südwandsteig
- Terug via Wangalm en de Würziger Steig
- Praktische tips voor deze hike
- Alles van de Oostenrijkse bergen in één hike
Hike-info: Gaistal - Rotmoosalm - Südwandsteig - Wangalm
- Start- en eindpunt: Parkeerplaats P5 in de Gaistal vallei (bij Leutasch, Tirol)
- Afstand: 17,6 kilometer
- Route: P5 (1.136 meter) > Hämmermoosalm (1.417 meter) > Rotmoosalm (2.030 meter) > Schönberg (2.142 meter) > Südwandsteig > Wangalm (1.751 meter) > Wurziger Steig > P5
- Hoogtemeters: 1.030 meter
- Moeilijkheidsgraad: zwaar - conditioneel pittig en deels technisch
- Duur: 6 tot 7,5 uur (zonder lange pauzes)
Geen tijd om in te komen: de start vanuit Gaistal
We beginnen onze tocht op parkeerplaats P5 in de Gaistal vallei (dagtarief €5), niet ver van Leutasch in Tirol. Meteen vanaf de eerste stappen is het raak: het brede grindpad stijgt flink en onze kuiten worden aan het werk gezet. Als we vertrekken is de lucht blauw en zonnig, maar 10 minuten later donker en onheilspellend. Het belooft een wisselvallige dag te worden.
Na een klein half uur bereiken we de eerste berghut: Hämmermoosalm. Tijd voor koffie, want hierna moeten we echt aan de bak tijdens de klim naar Rotmoosalm, een berghut op ruim 2.000 meter hoogte.
Klim naar Rotmoosalm: warm & koud, afzien & genieten
Na een lekkere koffie gaan we door. Het pad blijft in eerste instantie breed, maar het duurt niet lang voordat we op een steil en smal bospad komen. Langs het stromende water klimmen we omhoog en hoe hoger we komen, hoe frisser het wordt. Zeker als de zon achter de wolken verdwijnt en de wind aantrekt, wordt het koud. Zodra we boven de boomgrens komen, begint het ook nog te sneeuwen. Brrr!
We zijn inmiddels op het punt dat we moe zijn van de eindeloze klim, maar niet willen stoppen, omdat we het dan koud krijgen. We houden onszelf op de been met de gedachte dat we bij Rotmoosalm kunnen opwarmen én met de uitzichten. De zuidwand van de Wetterstein bergen is ongelooflijk indrukwekkend. Sommige delen van de Südwandsteig zijn in wolken gehuld, maar dat geeft de plek juist nog wat extra mysterie en ruigheid. Het staat wel!
En dan ineens - als ik me voor de tiende keer afvraag waar die hut toch blijft - hoor ik Ronny roepen: “Ik zie de hut!” Niet veel later staan we bij de prachtig gelegen Rotmoosalm met op de achtergrond een besneeuwde top die uit de wolken opdoemt. Een dramatisch gezicht en een geweldige plek voor een pauze.
Bijkomen bij de Rotmoosalm
Binnen is het behaaglijk warm. We kiezen voor een kom speckknödelsuppe, zodat we lekker op temperatuur komen en de verbrande calorieën aanvullen. Ondertussen bespreken we het volgende deel van de hike: de Südwandsteig. Dat is het pad dat langs de steile zuidwand van de Wetterstein loopt. We zagen hem net al in de verte, samen met de stukken sneeuw eromheen.
Het zag er schitterend uit, maar nog best wit. ;-) Of de sneeuw ook op het pad ligt, dat is van die afstand lastig in te schatten. We weten inmiddels dat sneeuw op het pad voor vertraging of tricky situaties kan zorgen, maar we gaan het toch proberen. We zijn niet voor niets helemaal naar Rotmoosalm geklommen!
Die dunne lijn tegen de bergwand (grotendeels in het wit gehuld) is de Südwansteig
Ontzag voor de Südwandsteig
Na de pauze klimmen we nog even verder, tot het hoogste punt van de route: de Schönberg. Deze klim gaat verrassend makkelijk. De soep heeft ons goed gedaan! We hebben het klimmen nu echt achter ons. We dalen iets af en bereiken de trail die ons kilometerslang langs de zuidwand zal leiden.
De muur van steen torent hoog boven ons uit en laat ons voelen hoe klein we zijn. De bergwand doet ons denken aan de Eiger Trail in Zwitserland, al is deze Oostenrijkse variant misschien iets minder groots. Een groot deel van dit pad blijkt oké te zijn. We zien zelfs bergmarmotten onderweg, een teken dat we niet alleen naar onze voeten kijken. ;-)
Er zijn wel wat spannende stukjes, bijvoorbeeld door modder, losse stenen, sneeuw en smalle delen. We moeten ook regelmatig watertjes en geulen oversteken en krijgen zowel zon als sneeuwbuien voor onze kiezen. Het is geen seconde saai!
Na enkele kilometers over de Südwandsteig neemt de hoeveelheid sneeuw op het pad toe. Dat betekent beter opletten, maar ook een nóg mooier beeld dan het al was. Het samenspel tussen het wisselvallige weer en de machtige bergen is waanzinnig. Vandaag geen idyllisch plaatje met zon. Het is juist de rauwheid die ons zo intrigeert.
Op één moment is het even heel spannend. We treffen een sneeuwbrug. We weten nog uit Noorwegen hoe riskant die kunnen zijn. Je weet immers nooit wanneer de sneeuwbrug het begeeft en je een stuk naar beneden zakt. Deze sneeuwbrug hangt zo’n 1,5 meter boven een beekje, maar aan de voetstappen in de sneeuw zien we dat andere hikers ons net zijn voorgegaan. Voorzichtig steken we over. Aan de andere kant zien we pas hoe dun de sneeuw nog was. Dit was een avontuur op zich!
Terug via Wangalm en de Würziger Steig
Rond kwart over drie bereiken we het kruispunt naar Wangalm. Tijd om afscheid te nemen van de ruige zuidwand en terug te keren naar het groen van de bossen. Het is jammer om dit spectaculaire landschap nu achter ons te laten, maar het is ook fijn dat het moeilijkste deel van de hike goed is gegaan. Ondanks de sneeuw en het wisselvallige weer.
We passeren nog wat berghutten (Wangalm en Wetterstein Hütte) maar lopen dit keer door. We hebben nog wel wat kilometers te gaan. We volgen de Wurziger Steig, een glooiend bospad. Het is een welkome afwisseling na het technische stuk aan de Südwandsteig, maar toch zijn de laatste loodjes zwaar. We zijn flink aan het afdalen en inmiddels voelen we onze knieën, voeten en tenen zeuren. Maar na 17,6 kilometer is daar eindelijk Bruno en dan voelen we vooral voldoening. Wat een prachtige dag!
Praktische tips voor deze hike
- Wij waren erg vroeg in het seizoen voor een hike op deze hoogte. Ieder jaar is natuurlijk anders, maar als je zeker wilt zijn van een sneeuwvrij pad - zonder sneeuwbruggen! - dan plan je deze hike ergens tussen half juni en half september.
- Wees voorbereid op allerlei weertypen. Je stijgt bijna 1.000 meter tijdens de hike en bij Rotmoosalm is het waarschijnlijk heel wat frisser dan in de Gaistal Valley.
- Wandelstokken zijn een must voor de Südwandsteig. Ben je vroeg of juist laat in het seizoen, vergeet dan ook niet microspikes onder je wandelschoenen voor extra grip in de sneeuw.
Alles van de Oostenrijkse bergen in één hike
Deze hike vlak bij Leutasch is lang, maar zo mooi. Van groene bergweides tot grijze rotswanden en van sfeervolle berghutten tot de verlatenheid van de zuidwand. Het is een avontuur dat ons nog lang bij zal blijven!