Hike naar Observation Point voor een adembenemend uitzicht op Zion Canyon | Route via East Mesa Trail
In Zion National Park troffen we ellenlange rijen voor de shuttlebus, geen enkele vrije parkeerplaats en een gekrioel van mensen. We wisten niet hoe snel we weg moesten komen uit dit gekkenhuis! Wel heel jammer, want Zion Canyon zou schitterend moeten zijn. Gelukkig vonden we de hike naar Observation Point via de East Mesa Trail. Deze hike biedt een ontsnapping aan de drukte en het uitzicht vanaf Observation Point op Zion Canyon is fenomenaal. Win-win!
- De reguliere trail naar Observation Point is dicht
- Hike statistieken Observation Point via East Mesa Trail
- Onze ervaring met de hike naar Observation Point
- Tips voor het hiken naar Observation Point
De reguliere trail naar Observation Point is dicht
Normaliter wandel je vanaf de bodem van de Zion Canyon naar Observation Point. De hike start dan bij Weeping Rock en brengt je via de East Rim Trail naar Observation Point. Met 700 hoogtemeters is dit een sportieve uitdaging, maar onderweg word je al beloond door het natuurschoon. Helaas is deze trail sinds 2019 gesloten, omdat er toen rotsen vanaf Cable Mountain naar beneden zijn gevallen en het pad blokkeren.
Ergens is dat geluk bij een ongeluk. Heel veel mensen schrappen de hike naar Observation Point namelijk van hun lijstje, niet wetende dat er een alternatieve route is naar dit spectaculaire uitzichtpunt. Dat - en het afgelegen startpunt van de alternatieve route - zorgt ervoor dat het wandelpad naar Observation Point via de East Mesa Trail verrassend rustig is. Een verademing! Wij hadden Observation Point zelfs helemaal voor onszelf. Als je wil weten hoe je dat fixt, lees dan snel verder!
Hike statistieken Observation Point via East Mesa Trail
- Start- en eindpunt: East Mesa Trailhead of Zion Ponderosa Ranch Resort (bij slechte staat van de onverharde weg)
- Afstand: 11,2 kilometer
- Hoogtemeters: ongeveer 240 meter
- Moeilijkheidsgraad: technisch makkelijk, conditioneel gemiddeld vanwege de lengte
- Benodigde tijd: 2,5 tot 3,5 uur (zonder lange pauzes)
Onze ervaring met de hike naar Observation Point
Halen we de trailhead?
We zijn de dag begonnen in het hoofddeel van Zion National Park en hadden eigenlijk andere plannen voor die dag, maar alles loopt anders. Er is in het nationaal park geen parkeerplek te vinden en al zou je een parkeerplaats weten te bemachtigen, dan mag je minstens een uur in de rij gaan staan voor de shuttlebus die je nodig hebt om aan een wandeling in de Zion Canyon te beginnen. Veel te veel gedoe voor ons!
We nemen daarom gelijk de weg die van west naar oost door het park loopt en stoppen onderweg een enkele keer (vaker lukt niet, alles staat vol) en binnen een uur zijn we het nationaal park alweer uit. Het is inmiddels middag, maar we willen toch nog wel graag iets meekrijgen van de beroemde Zion Canyon. Vaak zijn dit soort plekken niet voor niets zo geliefd! Daarom rijden we naar de East Mesa Trailhead, zodat we de alternatieve hike naar Observation Point kunnen doen.
We slaken een zucht van verlichting als we op de wegen richting het startpunt van de hike maar weinig andere auto’s zien rijden. De laatste 4,5 kilometer tot de trailhead gaan over een onverharde weg. We zien diverse keren bordjes staan over een shuttlebus vanuit Zion Ponderosa Ranch Resort, maar tot nu toe is er geen reden om met een shuttle te gaan. De weg is in prima staat en dus tuffen we rustig door.
Totdat we bij de laatste kilometer komen. Daar verandert de weg ineens in één grote modderpoel. Er zitten hele diepe bandensporen in en wij weten genoeg: dit kan Bruno niet. Zelfs met een 4x4 zou je hier makkelijk vast kunnen komen te zitten denk ik! Je mag nergens parkeren aan de onverharde weg en dus zit er niets anders op dan terug te rijden naar Zion Ponderosa om toch gebruik te maken van hun shuttleservice.
Maar we rijden niet alleen terug. Bij de kruising waar de weg overgaat in een modderbende, raken we aan de praat met een Canadees gezin. Zij hebben de hike naar Observation Point net gedaan en staan te wachten op de shuttle om teruggebracht te worden. We bieden ze aan om met ons mee te rijden en alhoewel ze in het gangpad moeten zitten, grijpen ze dat aanbod met beide handen aan. Ze vinden Bruno namelijk fantastisch. (Terecht!) Bruno als taxibus, het is weer eens wat anders! Uiteindelijk houden we er niet alleen een leuke ervaring aan over, maar ook een uitnodiging om bij hen langs te komen als we in de omgeving van Calgary (Canada) zijn. Erg leuk!
Een halve shuttleservice
Eenmaal terug bij Zion Ponderosa informeren we naar de mogelijkheid om met de shuttlebus naar de trailhead te gaan. We zijn eigenlijk te laat, want de shuttle rijdt maar tot 1 uur heen en haalt nog tot 5 uur mensen op. Het is nu half 3 en we gaan het dus nooit halen om om 5 uur met de shuttle terug te gaan. Hmm, wat doen we nu?
Ze bieden aan om ons gratis naar de trailhead te brengen (het busje moet daar toch mensen gaan ophalen), maar dan moeten we terug lopen. Dat is bijna 5 kilometer extra. We gaan er toch voor. We willen Observation Point zien!
Op naar Observation Point
Onze hele ochtend en het begin van de middag liepen anders dan gedacht, maar rond een uur of 3 beginnen we dan eindelijk aan een hike. Het pad is vrij eentonig. We lopen over een zandpad door het bos. De eerste kilometers klimt het pad geleidelijk iets omhoog en daarna dalen we langzaam wat af. Nergens komen we serieuze hellingen tegen en technisch is het appeltje eitje. We houden er dus lekker de pas in.
Onderweg komen er wat mensen terug, maar we zien eigenlijk niemand meer richting Observation Point gaan. Op een gegeven moment vertelt een wandelaar die terugkomt dat we het uitzicht voor onszelf hebben, want zij zijn daar als laatste weggegaan en ze zijn op hun terugweg niemand meer tegengekomen. We hebben straks gewoon een unieke plek helemaal voor onszelf. Hoe bijzonder is dat! Uit enthousiasme zetten we nog een tandje bij.
Een kaarsrechte afgrond
Vlak voordat we bij Observation Point komen, krijgen we tussen de bomen door wat zicht op de canyon. Dat ziet er gaaf uit! Er is een open plek waar we van dichterbij een kijkje kunnen nemen. Daar vinden we een kaarsrechte afgrond. Het is zo’n plek waar je voetje voor voetje naar de rand schuifelt en de diepte je letterlijk de adem beneemt. De wind waait door de kloof, de bruine rotswanden zijn grillig, de vallei is groen. Wauw, nu snappen wij de magie van Zion!
Observation Point: wat een uitzicht
En dan moet het beste nog komen. Niet veel later komen we aan bij Observation Point. We zijn inderdaad helemaal alleen en onze mond valt open van verbazing. We kijken zo over Zion Canyon en dat is echt heel mooi. De diepte, de kleuren, de rotsformaties. Geweldig!
Ook hier zijn de afgronden niet voor mensen met hoogtevrees en zelfs zonder hoogtevrees voel je het in je buik als je vlak bij de rand staat. Het is zo’n moment waarop je in je lijf voelt hoe krachtig de natuur is. Je voelt je klein. Het roept ontzag op. Wij zijn dol op dit gevoel!
In de kloof zien we ook de populaire Angel’s Landing. De rug van deze rotsformatie is zo smal dat het onmogelijk lijkt, maar hier kun je gewoon op hiken. Het is wel oppassen geblazen, want er zijn in het verleden mensen overleden door een val van Angel’s Landing. Tegenwoordig moet je een vergunning winnen om over Angel’s Landing te mogen hiken, zodat ze de hoeveelheid hikers kunnen reguleren en er geen onveilige situaties ontstaan. Hoe dan ook, het zal vast en zeker een onvergetelijke ervaring zijn om over de smalle bergrug van Angel’s Landing te lopen.
Een lange weg terug
Iets na 5 uur beginnen we aan de weg terug. We hebben nog zo’n 10 kilometer voor de boeg. Gelukkig gaat de zon pas rond een uur of 7 onder, dus we kunnen een groot deel van de terugweg in het daglicht lopen. Ondanks dat het een makkelijk pad is, krijgen we het na een paar kilometer toch wat zwaarder. We worden moe, onze rugzakken zijn zwaar en er is weinig afleiding onderweg. Het idee dat we nog een heel eind moeten, helpt ook niet mee.
Natuurlijk zetten we door. Ondertussen begint de zon te zakken en als de schemering invalt, komen we wel tientallen herten tegen. Toch nog een opkikkertje dus! We horen de coyotes in de verte de avond inluiden. Rond kwart over 7 zien we onze Bruno weer en slaken we een zucht van opluchting. Na 17 kilometer zijn we heel blij om thuis te zijn!
Tips voor het hiken naar Observation Point
- Vraag na in welke staat de onverharde weg is naar de trailhead. Als er regen is gevallen of veel sneeuw is gesmolten in het voorjaar, dan kan de weg zomaar veranderen in een onbegaanbare modderpoel. Soms rijden de shuttles ook niet eens die kant op. Je kunt natuurlijk altijd kijken hoe ver je komt (net als wij), maar zorg er dan wel voor dat je voorbereid bent - bijvoorbeeld met zandladders en een schep om jezelf uit te graven als dat nodig is.
- Houd er rekening mee dat de shuttles van Zion Ponderosa je tot 1 uur wegbrengen en tot 5 uur ophalen. Als je niet dat hele eind extra wil lopen, dan is het slim om op tijd aan de hike te beginnen.
- Omdat het startpunt van deze trail naar Observation Point officieel niet in Zion National Park ligt, hoef je geen entree te betalen voor het nationaal park. Een gratis achterdeur naar Zion dus! Als je door het nationaal park naar de oostkant wil rijden, dan kom je wel langs de parkingang en moet je de entree betalen. Of je gebruikt je Annual National Parks Pass natuurlijk!
- Bij de Ponderosa Ranch is ook een camping. Wij waren niet van plan om hier te overnachten, maar omdat we moe waren bij terugkomst van de hike en geen zin hadden om in het donker te zoeken naar een wildkampeerplek, kwamen we hier terecht. En dat was eigenlijk best prima. De kampeerplekjes zijn niet groot, maar er zijn echt goede douches en toiletten bij de camping en de prijs valt reuze mee. Wij betaalden ongeveer €30 voor een nacht.