Sassolungo Circuit Trail: de moeite waard? | Onze ervaring en tips voor de hike rondom Langkofel
Waar je ook bent in Val Gardena, de machtige Sassolungo - of Langkofel, zoals hij in het Duits heet - trekt direct de aandacht. Deze kolos van meer dan 3.000 meter hoog en ruim een kilometer breed torent overal bovenuit en is simpelweg niet te missen. Tijdens de Sassolungo Circuit Trail wandel je een ronde om deze reusachtige bergketen. Maar is die tocht van bijna 17 kilometer de moeite waard? Of kun je Langkofel beter van een afstand bewonderen? Wij delen onze ervaring!
- Over de Sassolungo Circuit Trail
- Onze ervaring met de Sassolungo Circuit Trail
- Is de Sassolungo Circuit Trail een aanrader?
Over de Sassolungo Circuit Trail
- Start- en eindpunt: Passo Sella
- Afstand: 16,7 kilometer
- Route: Passo Sella (2.169 meter) > Rifugio Friedrich August (2.300 meter) > Rifugio Sandro Pertini (2.300 meter) > Rifugio Sasso Piatto / Plattkofelhütte (2.297 meter) > optionele detour naar Rifugio Vicenza / Langkofelhütte (2.253 meter) > Rifugio Emilio Comici (2.153 meter) > Passo Sella
- Hoogtemeters: 723 meter
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
- Benodigde tijd: 4 tot 5,5 uur
Onze ervaring met de Sassolungo Circuit Trail
Een valse start
Als we op zaterdagochtend wakker worden aan Passo Sella en zien dat het stralend weer is, twijfelen we even. Na twee flinke hikes van 21 en 15 kilometer de afgelopen 2 dagen voelen we het wel in onze benen. Maar zoals wel vaker kunnen we het met zulk prachtig weer toch niet laten en na een rustig ontbijtje en koffietje rijden we richting het startpunt van de hike.
Mooie hikes en praktische tips Alpe di Siusi: een perfecte combinatie van wandelen, natuur en horeca
Inclusief panoramisch uitzicht vanaf Monte Pic Seceda on a budget: skip de kabelbaan, hike vanuit Santa Cristina
Blijkbaar willen meer mensen optimaal profiteren van het mooie weer, want het is hartstikke druk op de parkeerterreinen bij de top van de Sella bergpas. We hebben geen andere keuze dan op een typisch ‘uitknijpparkeerterrein’ te gaan staan waar we €20 betalen voor een paar uurtjes. En nee, dan is er niet eens een toilet of iets van andere faciliteiten. Geen ideaal begin van de dag.
Maar we proberen dit even te vergeten en beginnen aan de hike. We lezen tegenstrijdige berichten over of je de ronde nou het beste met de klok mee of tegen de klok in kunt doen en kiezen uiteindelijk voor met de klok mee. De uitzichten zouden op deze manier beter zijn en de hike wat makkelijker.
De eerste kilometers worden we verre van omvergeblazen door de trail. We beginnen met een klim over een breed grindpad, tussen dor gras en onder verlaten skiliften. Deze kant van de Sassolungo is niet bepaald inspirerend. Vanaf de Friedrich August Hütte (die nog gesloten is begin juni) vlakt het pad af en wordt het glooiend, maar de omgeving is nog altijd niet zo aantrekkelijk.
Wel is het druk met andere hikers en het is nu al warm, omdat we continu in de zon lopen. Rifugio Sandro Pertini is ook nog dicht, dus als we na 6 kilometer eindelijk een hut treffen die wel open is - Rifugio Sasso Piatto / Plattkofelhütte - strijken we daar neer voor koffie en een apfelstrudel. Maar het is hier bomvol, de service is ondermaats en de prijzen veel te hoog. Je voelt het al: de Sassolungo Circuit Trail kan ons tot nu toe nog maar weinig bekoren.
Het mooiste deel van de Langkofel hike
Gelukkig wordt het uitzicht hierna beter. Aan onze linkerkant zien we Alpe di Siusi liggen. Na bijna 20 hikes in de Dolomieten kennen we het gebied inmiddels zo goed dat we alle bekende bergtoppen kunnen aanwijzen en berghutten herkennen. Dat is leuk! Zo zien we onder andere Seceda en Monte Pic, de bergen waar we gisteren nog stonden.
We beginnen flink af te dalen en de mensen die van de andere kant komen hijgen behoorlijk. Als je de wandeling andersom loopt, dan moet je hier een aardig stuk naar boven klimmen. Misschien hebben we de juiste keuze gemaakt door met de klok mee te hiken?
Na deze afdaling komt eindelijk de mooie kant van Sassolungo in beeld. Ook al loop je niet direct langs de gigantische bergwand, je kijkt er wel de hele tijd tegenaan. Vooral de omvang en hoogte van Langkofel maakt indruk op ons. Dat merk je aan hoe lang het duurt om hier een ‘rondje’ omheen te lopen. Bijna 17 kilometer!
Inmiddels moeten wij er ook aan geloven: klimmen. We lopen nog steeds in de volle zon en voelen de 2 hikes van de afgelopen dagen in onze benen. We hebben er minder plezier in dan anders. Misschien komt het door de drukte of de lange, wat saaie stukken van de route. Maar eerlijk is eerlijk: het ligt zeker ook aan ons. Als je moe bent, ligt irritatie of gemopper net wat sneller op de loer. Het is gewoon niet onze dag - kan weleens natuurlijk.
Toch proberen we zoveel mogelijk te genieten, want dit zijn tot nu toe duidelijk de mooiste kilometers van deze hike. Na een tijdje komt de spleet tussen Sassolungo en Sasso Piatto (Plattkofel in het Duits) in ons zicht. Deze spleet zagen we de afgelopen dagen al van een afstandje, maar nu van dichtbij. Er ligt nog erg veel sneeuw hier, waardoor we geen detour maken naar Rifugio Vicenza / Langkofelhütte. Deze hut is trouwens ook nog dicht - met zo’n lastig begaanbaar pad is dat goed te begrijpen. Zelfs vanaf hier is het uitzicht op de spleet en de ruige pieken indrukwekkend.
Doorzetten tot het einde
Nu we ons aan de noordkant van Sassolungo bevinden, komen we af en toe nog wat sneeuwresten tegen. Gelukkig zijn er op de meeste hellingen met sneeuw al duidelijke voetstappen die we kunnen volgen. We blijven lopen en lopen, maar deze hike wil maar niet vlotten. Stiekem maak je ook behoorlijk wat hoogtemeters, want het pad is bijna nooit vlak.
Zodra het pad ons verder van de Langkofel bergwand leidt, wordt het landschap minder interessant. Vanaf de Emilio Comici Hütte domineren dor gras - de hele winter bedekt onder (nep)sneeuw? - en skiliften opnieuw het landschap. Aan de overkant ligt nog wel een stoere bergketen met veel sneeuw, dus we focussen ons daar maar op, terwijl we onszelf pushen om de laatste kilometers te volbrengen.
We moeten toegeven: we zijn opgelucht als de parkeerplaats eindelijk weer in zicht komt. Pfoe, 3 dagen op rij hiken met lange afstanden en veel klimmen was misschien toch wat veel van het goede. ;-) We hebben in 3 dagen tijd bijna 60 kilometer gelopen en daarbij 2,5 kilometer geklommen. Nu is het tijd voor rust!
Is de Sassolungo Circuit Trail een aanrader?
Je leest het al een beetje: wij hadden niet onze beste dag tijdens onze ronde om Sassolungo. Onze mening is daardoor absoluut gekleurd, maar toch durf ik wel te zeggen dat dit - ook in andere omstandigheden - niet onze favoriete hike van de Dolomieten zou zijn. De hike heeft mooie stukken, maar je moet wel erg lang lopen om daar te komen. En eigenlijk is Langkofel gewoon het mooiste als je er van een afstand naar kijkt.
Daarnaast vonden wij het erg druk en we waren nog wel in het voorseizoen. (wel in het weekend) Al met al denken wij dat veel hikes in de Dolomieten meer bieden qua landschappen, uitzichten en rust op het pad en dat voor minder inspanning. Kijk bijvoorbeeld eens naar hikes naar Lago Federa, Monte Specie (voor uitzicht op Tre Cime), Rifugio Nuvolau of de Geisleralm. Al deze hikes zouden wij eerder aanraden dan de Sassolungo Circuit Trail. Je ziet deze fantastische berg namelijk op zijn best vanaf andere plekken dan er pal naast!